సూర్యోదయ వేళ పయోధి వడ్డున
అన్నుల మైన ఉషస్సులా నేను
నాకోసమే అన్నట్లుగా అలల మువ్వల సవ్వడులు చేస్తుండగా
చల్ల గాలుల చు౦భనములు నను తాకుతుంటే సిగ్గుపడుతూ నేను
పాల బుగ్గల పసి పాప వలె చేష్టలు
ఒంటరిని అనే తలంపే కలగటం లేదు
జీవితం లోని అందాలని హత్తుకున్న అనుభవం
ఇలాగే ఈ సంతోష క్షణాలు ఉండిపోతే బాగుండు
